ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
صنعت سابقهً به درازای عمر بشریت دارد. بشر از همان زمانی که یاد گرفت تا چگونه از مواد و پدیده های دنیای طبیعی به نفع خود بهره برداری کند عملاً صانع یا تکنولوژیست شد. از همان زمانی که بشر کشف کرد که یک قطعهً استخوان یا یک چوب دستی را میتواند برای کشتن جانوران یا جابجای تخته سنگها به کارگیرد. افزار ساز شد و افزار سازی ا زنشانه های بارز صنعت است.
انسانها بعد از این تکنولوژی تازهً را برای برآوردن نیازهای اساسی خود بخصوص جهت تأمین خوراک ، پوشاک و سرپناه بکار گرفتند. حالا دیگر موجود انسانی شکار خود را با چماق (گرز، نوع از آلات جنگی که درقدیم بکار میرفت و از چوب یا آهن ساخته میشد، و سر آن بـیـضوی شکل یا گلوله مانند بود)([1]) از پا در میآوردند. و با چاقوهای سنگی آنرا پوست کرده و قصابی مینمودند. به همین روال آنسانها آهسته، آهسته یاد گرفتند که از پوست جانوران برای خود لباس یا تنپـوش درست کنند، درختان را چطور بـیــاندازند و یا حرکت دادن و سایدن تخته سنگها و سرپناه های خود را بهبود بخشند.