| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 |
بادر نظر داشت سابقهً تاریخی ثابت میشود که افغانستان از زمانه های بسیار قدیم به این طرف مرکز مهم صنعتی(خفیفه) انواع قالین، گلیم، نمد، سطرنجی و پوستیـنچه و صنعت زرگری، مسگری، کلالی، و همچنان صنایع نساجی مانند تکه های پشمی و ابریشمی بشمار میرفت. که در اکثر نقاط افغانستان به مقدار متفاوت ازآنها ساخته میشد.
از جمله سایر صنایع، صنعت قالین مهمترین صنایع دستی بشمار میرود که باوجود رفع احتیاجات داخلی به مقدار زیادی به خارج صادر میگردد. که در بحث های بعدی در مورد به تفصیل سخن زده خواهد شد.([1])
اگر بحث را مفصل تر ارایه نمایم، میـبـیـنیـم که در قرن 3 قبل از میلاد صنایع دستی مجسمه سازی در کشور رشد قابل ملاحظهً نموده بود. و در قرن نهم و دهم میلادی صنایع فلزکاری مانند طلا، نقره، آهن، مس، سرب و غیره انکشاف چشمگیری نموده بود.[2]
اما تاریخ صنایع عصری افغانستان از دوران امیر شیر علی خان در سال 1869 – 1879 آغاز میشود. در آن زمان برای اولین بار امیر شیرعلی خان فابریکه اسلحه سازی را در افغانستان تأسیس نمود. بعداً در دوران عبدالرحمن خان و فرزنداش حبیب الله خان یک تعداد فابریکه های صنعتی مثـل فابریکه سلاح سازی، سکه زنی، (هردو فابریکه جهت رفع احتیاجات حکومت تأسیس یافته بود.